فاكره اما كنا صغيرين

اول ماجيت وسكنت فوق بيتكم
ملقتش منك اى حنيه
غريب وجاى هيعيش فى حتتكم
كان كل شئ بيخوفك منى
بس اما حكتيلى كل شئ عنك
وقولتللك كل شئ عنى
معرفش ايه قربك ليا
كان فيكى شئ منى بيجمعنا
كنا بنتكلم ولا حد يسمعنا
كان بينا اسرارنا ولا غيرنا يعرفها
فاكراها ولااااا.... تحبى اوصفها
فاكره اما كنا صغيرين
فاكره الشجر اللى كنا بنرسمه ايام زمان
فاكره الكلام اللى كنا بنكتبه فوق الحيطان
فاكره البيت الجميل اللى ف خيالنا عاش
رغم اننا كبرنا....لكننا فاكرين ومنسيناش
فاكره قصارى الورد اللى ياما كسرتها عند الجيران
فاكره السطوح
فاكره الحمام
فاكره طيارتى الورق اللى عليها رسمتى احلى قلب يضمنا
ولما طالت السما فرحتك لفرحتى ملت المكان
يارتنا لسه زيى ماحنا صغيرين
يارتنا ماعرفنا الفراق ولا الدمع الحزين
فاكره قميصى اللى انقطع وانا بلحقك قبل اما تقعى واحنا بنلعب ع السطوح
فاكره اما ايدى اتعورت وانا بقطف الورده اللى عجباكى
وعشان متبكيشى مرضتش بوجعى ابوح
فاكره فستان الفرح واول لبسه ليه
كان نفسى يبقى ليا
مانتى شارياه عشانى
كان حلم وعشنا فيه
كنتى لسه صغيره بس اللى الغرام اللى بينا كان كبير
كنا لسه صغيرين بس قصه حبنا مكنش ليها يوم مثيل
ماتيجى نرجع تانى نمشى ف نفس الطرق
مانا لسه عندى فى الدولاب طيارتى الورق
نرسم عليها قلب تانى بس اكبر
نرجع للحى القديم
للسطوح اللى شهد على حبنا
هنلاقى فيه نفس الحنين
هنلاقى كلمه على الباب اللى قرب ينكسر
كنا كتبناها واحنا لسه صغيرين
ان اللى بينا حب مش حواديت عيال
وان الزمان لو مره فرق بين ايدينا
فقلوبنا مش هتفترق
لكن خلاص
ده الليله وانا شايفك بنتى اهى ف ايدى
وابنك ماشاء الله بدر ومنور
شايفين فى عنيهم اللى احنا عارفينه
لكننا خايفين وخوفنا كاتمينه
معقوله ياقصه هتلفى وتيعدى
نفس اللى كان بينا مين اللى يتصور